ریزش موی آندروژنیک یا ارثی در مردان

اگر شما هم بیش از 50 تا 100 عدد تار مو در روز از دست می دهید و یا در مدت زمان سه تا 6 ماه متوجه شدید موهایتان نسبت به گذشته کم شده،باید به دنبال درمان بروید.
ریزش موی آندروژنیک یا ارثی شایع ترین علت ریزش مو در مردان است.
افرادی که از نظر ژنتیک مستعد طاسی هستند، گیرنده هاى فولیکول موی آن ها نسبت به هورمون مردانه یا همان تستوسترون حساس بوده و همين مسئله باعث ریزش مو در آنها می شود.

ریزش موی ارثی در مردان ممکن است از سن بلوغ تا دهه سوم اتفاق افتد. در ابتدا اکثر افراد متوجه ریزش موهایشان نمی شوند چون موها در ابتدا به تدریج و نامحسوس می ریزند .
نکته بسیار مهم و قابل اهمیت این است که وقتی به مطب پزشک برای درمان ریزش مو مراجعه می کنید، هنوز فولیکول موی زنده باقی مانده باشد. در این صورت می توان با روش های غیر جراحی ریزش مو را متوقف کرد و با تحریک فولیکول مو به تقویت و رشد مجدد مو کمک کرد.
ریزش مو به اشکال متفاوتی در مردان رخ میدهد. در ریزش موی ارثی یا آندروژنیک ابتدا موها در نواحی مبتلا به ریزش، نازکتر و کوتاهتر از موهای نواحی بدون ریزش میشود و در مراحل بعد به تدریج این موها میریزند. الگوی معمول ریزش مو در مردان، به این شکل است که خط رویش موی پیشانی عقب رفته و ریزش مو از فرق و جلوی سر شروع میشود.

تغییرات مو در روند ریزش مو:
1- رشد موها کاهش یافته و دیرتر بلند میشوند.
2- ضخامت موها کمتر شده و کم پشت تر به نظر می رسند.
3- موها رنگدانه خود را از دست داده و به تدریج کرکی می شوند.
4- کم مویی
5- از بین رفتن کامل فولیکول مو

وراثت نقش مهمی در ریزش مو آندروژنیک یا ارثی دارد اما سن نمی تواند فاکتور خوبی برای تشخیص زمان شروع ریزش باشد.
ممکن است فردی ریزش مو در پدرش از 40 سالگی شروع شده باشد اما خود فرد از 20 سالگی موهایش شروع به ریزش کند. بنابراین تا 40 سالگی اگر درمانی انجام ندهد به طاسی کامل می رسد. زمان در بازگشت مجدد مو و جبران موهای از دست رفته بسیار قابل توجه هست.